W jego pracowni stare tkaniny dostają drugie życie, a ubrania stają się manifestem. Jackob Buczyński – jeden z najbardziej wyrazistych głosów nowej generacji polskich projektantów – pokazuje, że moda może być jednocześnie sztuką, aktywizmem i odpowiedzialnością. Z odpadów tworzy kolekcje, które trafiają na światowe wybiegi, a jego projekty udowadniają, że cyrkularność nie jest trendem, lecz przyszłością branży.
Polecane wideopodcasty:
Jackob Buczyński to polski projektant mody specjalizujący się w upcyclingu – tworzeniu nowych ubrań z materiałów z drugiego obiegu. Jego marka powstała w 2017 roku z potrzeby sprzeciwu wobec nadprodukcji i marnotrawstwa w branży mody. W warszawskiej pracowni Buczyńskiego przetwarzane są tony używanych tekstyliów, które dzięki kreatywności projektanta i jego zespołu zyskują nowe życie. Wszystkie kolekcje marki powstają z materiałów odzyskanych we współpracy z jedną z największych sortowni odzieży w Europie – Wtórpol – oraz z tkanin vintage i nieużywanych zasobów przemysłu tekstylnego. Charakterystyczne dla projektanta są kurtki z frędzlami i cekinowym okiem – symbole odwagi, wolności i indywidualizmu.
Jackob Buczyński prezentował swoje projekty podczas wydarzeń towarzyszących Berlin Fashion Week i New York Fashion Week, a także w ramach Budapest Fashion Week, gdzie jego kolekcja została oficjalnie pokazana w programie głównym. Jego projekty noszą polskie gwiazdy i artyści wspierający ideę zrównoważonej mody. Marka jest pionierem cyrkularnego podejścia do projektowania w Polsce – łączy sztukę, ekologię i społeczną odpowiedzialność, pokazując, że ubrania mogą być nie tylko piękne, ale też mądre.
Określ swoją modę, swój styl w 5 słowach…
Odważna, cyrkularna, patchworkowa, szczera, bezkompromisowa.
Na przestrzeni lat, jak zmieniła się Twoja modowa twórczość?
Na początku mojej drogi była pasja, z której dla zabawy powstała kurtka z frędzlami – lekko niedopracowana, pełna spontaniczności i nieokrzesania. Dziś buduję system, który pokazuje, że z odpadów można tworzyć modę na światowe wybiegi. Współpracuję przy tym z jedną z największych sortowni odzieży używanej w Europie – firmą Wtórpol. Moje projekty ewoluowały od pojedynczych sztuk do pełnych kolekcji, ale idea drugiego życia materiałów pozostała niezmienna. Moda pozwoliła też zmienić się mnie samemu. Prawda, którą odkryłem o modzie, zdefiniowała wiele moich życiowych decyzji – niesamowite, jak bardzo wpłynęło to na moje życie.
Kiedyś, zaczynając w modzie, starałem się po prostu przetrwać i sprzedaż była dla mnie najważniejsza. Dziś sprzedaż jest tylko skutkiem ubocznym – nie skupiam się na niej tak bardzo. Najważniejsze jest dla mnie tworzenie projektów, promowanie upcyclingu, zmiana myślenia konsumenckiego i szerzenie idei zrównoważenia w branży. Pamiętam też, że na początku myślałem, iż po kurtce z frędzlami nic już nie wymyślę. A jednak, nauka kreatywności i otwartość sprawiły, że poszło to dalej – dziś mam głowę pełną pomysłów.
Najnowsza kolekcja jest dla…
Dla tych, którzy wierzą, że moda może być manifestem – nie tylko ozdobą, ale też głosem w dyskusji o nadprodukcji i przyszłości planety.
Ostatnia kolekcja porusza również ważny społeczny problem, wyzwanie wielu przedsiębiorców. Poznałem panią Katarzynę, która przez 30 lat prowadziła biznes firankowy. Dziś musi go zamknąć, bo branża się zmieniła, a chińszczyzna i masowa produkcja zawładnęły światem i ludzkimi umysłami. To historia wielu przedsiębiorstw. Ja chcę, żeby moda opowiadała historie ludzi i odpowiadała na te wyzwania.
Gdzie/jak najlepiej obserwować Twoją twórczość? Gdzie można kupić Twoje projekty?
Najwięcej dzieje się na moim Instagramie – @jackobbuczynski. Projekty można kupić przez moją stronę internetową oraz w pracowni w Warszawie. A już niedługo otwieram swój flagowy butik – i to nie w Polsce! Dlatego szczególnie polecam obserwować, co się będzie działo!
Co według Ciebie jest największym wyzwaniem dla projektantów mody w Polsce?
Wyzwania cały czas się zmieniają, ale ostatnio zauważyłem, że sami projektanci często nie czują się pewnie w swoim zawodzie. Nie mają przekonania, że robią coś „cool” i bywają nieśmiali, by powiedzieć o sobie: „jestem projektantem”. W szkołach artystycznych nie uczy się młodych ludzi pewności siebie ani tego, jak w pełni być artystą i twórcą. Jakby brakowało przyzwolenia, żeby naprawdę uwierzyć w swoją rolę. Kolejne wyzwanie to przykład, który idzie z góry. W Polsce od lat sztuka i moda nie są wspierane odgórnie – wręcz przeciwnie, zostały zepchnięte na margines. A ja wiem, jak niesamowitych twórców mamy i jak ogromne sukcesy mogliby odnosić na rynkach zagranicznych.
Jak oceniasz wsparcie dla młodych projektantów w Polsce?
Coś zaczyna się dziać – i na pewno nie mówię tu o tegorocznym Warsaw Fashion Week. To wydarzenie powinno zostać zupełnie na nowo ułożone i zorganizowane przez profesjonalnych ludzi! :)
Ostatnio uczestniczyłem w dwóch inicjatywach, które dobrze rokują na przyszłość: East Bound Roma, gdzie pokazałem nową kolekcję stworzoną z zasłon, oraz Refashioned – wydarzeniu, w którym wspierani byli twórcy z Polski, Ukrainy i Białorusi. Ogromne gratulacje należą się kuratorce tych wydarzeń, Karolinie Sulej. To naprawdę ogromna zmiana i oddech, którego wszyscy w branży potrzebowali. Myślę, że mówiąc dziś o wsparciu, trzeba też mówić o konsumentach. To oni muszą chcieć zrozumieć sytuację branży. Europa została zalana masówką i chińszczyzną. Na przestrzeni ośmiu lat, odkąd działam, widzę, jak wiele genialnych młodych marek się zamknęło, jak umiera rzemiosło, jak wymiera zawód krawcowych i konstruktorek. Dziś kupowanie od mniejszych, niezależnych twórców to wyraz odpowiedzialności społecznej i współpracy. I do tego chcę zachęcać.
Jak Twoim zdaniem będzie wyglądała polska moda za 5 lat?
Mam nadzieję, że będzie bardziej świadoma i mniej zakompleksiona. Wciąż widzę w Polsce ogromne poczucie, że „na Zachodzie jest lepiej” – a to w ogóle nie powinno już podlegać dyskusji. Porównywanie się do innych nie ma sensu, bo mamy własną tożsamość i ogromny potencjał.
Za pięć lat na pewno napłynie do nas jeszcze więcej towaru z Chin i oczywiste jest, że trzeba będzie to jakoś zagospodarować. Myślę, że wiele marek otworzy się wtedy na upcycling i konieczność przetwarzania surowców. Życzę też sobie, żeby w Polsce – w tej części Europy – powstał wreszcie wysokiej jakości Fashion Week, który pokaże naszą siłę i profesjonalizm.
Czy widzisz w niej więcej miejsca na zrównoważony rozwój i etyczną produkcję?
Tak, bo nie mamy już innego wyboru. To nie jest trend, tylko konieczność. Od kilku lat widzę, jak zmienia się język rozmowy o modzie – coraz częściej mówi się o odpowiedzialności, drugim obiegu, jakości zamiast ilości. Myślę, że w ciągu kilku lat większość marek będzie musiała otworzyć się na bardziej etyczne rozwiązania, bo inaczej zwyczajnie nie przetrwa. Dla mnie ważne jest, żeby zrównoważenie nie było pustym hasłem marketingowym, tylko realnym działaniem. Konsumenci są coraz bardziej świadomi i będą tego wymagać.
Co poradziłbyś młodym ludziom, którzy dopiero zaczynają przygodę z modą?
Idźcie na terapię i odkryjcie swoją głębię kreatywności. Uczcie się nowych rozwiązań, eksperymentujcie, próbujcie zaskakiwać i nie bójcie się siebie. Zaufajcie sobie i dajcie się ponieść procesowi krok po kroku, a nie „wszystko na już”. Wyznaczajcie małe cele i realizujcie je. A jeśli jesteście w szkołach artystycznych – nie dajcie się wbić w schematy ani w zakaz wychodzenia poza linię. Kreatywność nie ma granic.
Jaką jedną zasadę warto zapamiętać, by utrzymać autentyczność w branży?
Autentyczność to praca, którą trzeba wykonywać codziennie. To selekcjonowanie tego, z kim chcemy pracować, jakie projekty realizować, a nawet – dla kogo chcemy wykonać zamówienie. To też odwaga, by nie iść na kompromisy wbrew sobie i nie gubić tego, od czego wszystko się zaczęło – pasji.
Przeczytaj również: Nowa generacja mody: Monika Surowiec “Jedynymi trendami, które warto pielęgnować, są te cyrkularne”
