Motywacja to stan, w którym masz chęć działania, jesteś zdeterminowany, aby osiągnąć założony cel. W życiu zawodowym jest niezwykle istotna i każdy, w mniejszym lub większym stopniu, jej potrzebuje. Dzięki niej działamy efektywniej i czerpiemy większą satysfakcje z każdego dnia. Co motywuje nas do pracy?
Wynagrodzenie traci na znaczeniu?
Tegoroczna polska edycja Badania Randstad Employer Brand Research wykazała, że coraz mniej osób uważa, iż wynagrodzenie jest najważniejszym czynnikiem świadczącym o atrakcyjności pracy. Najnowsze wyniki zaskakują – w poprzednich dwóch edycjach badania, odsetek polskich pracowników wskazujących pensję zbliżał się do 80 proc. (78 proc. w 2018 roku, 77 proc. w 2017), tym razem traci na znaczeniu.
W tegorocznej edycji 73 procent uczestników badania, jako istotny czynnik atrakcyjności pracodawcy, wskazuje oferowany przez niego poziom wynagrodzenia. Choć pensja wciąż jest dla Polaków najważniejszym spośród czynników świadczącym o atrakcyjności miejsca pracy, to w porównaniu z poprzednimi latami odsetek tych osób maleje. Jednak w dalszym ciągu Polacy pod tym względem są dużo powyżej europejskiej średniej, która wynosi 59 procent.
Stabilność zatrudnienia coraz ważniejsza
Na drugim miejscu, za wynagrodzeniem, Polacy wskazują na stabilność zatrudnienia – czynnik ten wskazało 54 procent badanych. Jest to aspekt, którego znaczenie na przestrzeni ostatnich 5 lat nie uległo znacznej zmianie. Wahał się pomiędzy 54 a 58 procent, ale tym razem osiąga najniższy wynik w ostatnim czasie. Na trzecim miejscu znalazła się przyjazna atmosfera pracy, którą wskazuje 51 procent pracowników.
Rozwój zawodowy czy work-life balance?
Najbardziej wyraźna zmiana nastąpiła tuż za podium. W zeszłym roku respondenci częściej wskazywali work-life balance jako czwarty najważniejszy motywator. W tym roku na czwartym miejscu znalazł się jednak rozwój zawodowy, który od kilku lat konsekwentnie zyskuje na znaczeniu. W 2015 roku wskazywało go 41 procent respondentów, w 2018 – 46 procent, w najnowszym badaniu mówi o nim co drugi ankietowany (50%).
Natomiast równowaga między życiem prywatnym a zawodowym straciła nieco na znaczeniu w stosunku do zeszłorocznej edycji raportu. W 2018 roku jako istotny aspekt wskazywało ją 49 procent pracowników, w tym już zaledwie 40 procent.
Kobiety vs. mężczyźni
Jak się okazuję dla kobiet dużo istotniejsze niż dla mężczyzn są takie aspekty kariery jak: wynagrodzenie (wskazuje je 76% kobiet i 70% mężczyzn), równowaga między życiem zawodowym a prywatnym (odpowiednio: 43% i 38%), elastyczność zatrudnienia (31% i 26%) oraz przyjazna atmosfera (53% i 49%).
Mężczyźni natomiast częściej niż kobiety wskazują na stabilność finansową pracodawcy (38% mężczyzn przy 30% kobiet), wykorzystywanie nowoczesnych technologii w miejscu pracy (odpowiednio: 19% i 12%) oraz reputację firmy (27% i 23%).
Poziom wykształcenia, jako istotny wskaźnik
Warto zwrócić uwagę na fakt, że ocena motywatorów zależy od poziomu wykształcenia uczestników badania. Jeden aspekt jest wspólny – w każdej grupie najbardziej istotne jest wynagrodzenie.
Dla osób z wykształceniem podstawowym na drugim miejscu cenią przyjazną atmosferę w miejscu pracy. Natomiast osoby, które ukończyły studia lub szkołę średnią, po wynagrodzeniu stawiają na stabilność zatrudnienia. Absolwenci uczelni bardziej niż inne grupy doceniają rozwój zawodowy. W tej grupie pojawia się już na trzecim miejscu. Wśród ankietowanych ze średnim wykształceniem trzecie miejsce zajmuje przyjazna atmosfera, a wśród osób z wykształceniem podstawowym – stabilność zatrudnienia.
Różnica pokoleniowa
Generacja Z oraz milenialsi nie różnią się za bardzo od siebie pod względem aspektów świadczących o atrakcyjności miejsca pracy. Najważniejsze jest dla nich wynagrodzenie, rozwój zawodowy, przyjazna atmosfera i stabilność zatrudnienia. W Pokoleniu Z częściej niż w innych generacjach wśród odpowiedzi pojawiają się też szkolenia i elastyczność zatrudnienia. U milenialsów kolejne miejsca zajmują natomiast równowaga między życiem prywatnym a zawodowym oraz szkolenia.
Podium wygląda inaczej według respondentów ze starszych pokoleń – Pokolenia X (35-54 lata) i pokolenia powojennego wyżu demograficznego (55-64 lata). Na czele – podobnie jak w pozostałych grupach – znalazło się wynagrodzenie, ale w dalszej kolejności plasują się stabilność zatrudnienia i przyjazna atmosfera. Z wiekiem spada znaczenie rozwoju zawodowego i work-life balance, natomiast coraz ważniejsza staje się stabilność finansowa pracodawcy.
