Pokazy haute couture co sezon wywołują wiele emocji. Kreacje, nazywane inaczej wysokim krawiectwem, to raczej dzieła sztuki, a nie ubrania. Są szyte ręcznie z najdoskonalszych materiałów, dlatego też nie każdy może sobie na nie pozwolić. Ile trzeba wydać na pojedynczy projekt?
Czym jest wysokie krawiectwo?
“Haute” i “couture” to dwa francuskie terminy o różnych znaczeniach. “Haut” można przetłumaczyć, jako “elegancki” lub “wysoki”, natomiast “couture” -“krawiectwo” lub “szycie”. Razem oznaczają doskonale zaprojektowaną odzież do noszenia. Początki wysokiego krawiectwa przypadają na połowę XIX wieku, a za jego ojca uznawany jest Charles Frederick Worth. Wiadomo, że zaczynał swoją karierę od szycia ubrań na zamówienie dla swoich klientek. W 1858 roku otworzył jednak własny dom mody w Paryżu i zaczął projektować cztery kolekcje rocznie. Jego klientki mogły wybierać kreacje wyłącznie z gotowych projektów. Szybko odniósł sukces, a stałymi bywalczyniami jego butiku zostały monarchinie oraz gwiazdy teatru i estrady.
Z biegiem czasu pojawiło się sporo oszustów, którzy chcieli zarabiać równie zawrotne sumy. Sprzedawali ubrania niskiej jakości w charakterystycznej dla wysokiego krawiectwa cenie. Z tego powodu w 1945 roku Gaston Worth (syn Charlesa) założył stowarzyszenie “Chambre syndicale de la Haute Couture” (Izba mody Haute Couture). Od tamtej pory termin ten jest chroniony przez przepisy prawa, a domy mody używające tej nazwy są zobowiązane przestrzegać określonych kryteriów. Jakich? Otóż muszą m.in. szyć ręcznie, mieć określoną liczbę pracowników oraz modelek i przynajmniej dwa warsztaty-pracownie. Poza tym mają obowiązek prezentować co najmniej dwa pokazy różnych kolekcji w roku oraz zużywać określoną powierzchnię materiału. Co więcej, aby marka mogła nazywać się “haute couture” musi uzyskać zgodę Ministerstwa Przemysłu, która umożliwia wejście do Izby.
Obecnie do zaszczytnego grona Haute Couture należy zaledwie kilkanaście domów mody – zarówno francuskich, jak i zagranicznych. Są to m.in. Alexandre Vauthier, Chanel, Christian Dior, Elie Saab, Giambattista Valli, Givenchy, Jean Paul Gaultier, Maison Margiela itd. Z zagranicznych marek natomiast Armani Privé, Atelier Versace, Fendi, Valentino oraz Viktor & Rolf. Pełną listę można znaleźć na stronie internetowej Izby. Warto dodać, że każdego roku Fédération Française de la Couture zaprasza również “członków gościnnych” do zaprezentowania się podczas dwóch corocznych tygodni mody.
Zobacz także: Najlepsze pokazy haute couture jesień-zima 2022/2023. Czyje projekty zrobiły wrażenie?
Ile kosztują ubrania haute couture?
Projektanci kroją i szyją kreacje haute couture z niezwykłą starannością. Zwracają uwagę na każdy drobny szczegół, a na wykończenie poświęcają dużo czasu. Wykonanie niektórych elementów może zająć nawet 700 godzin, ponieważ każdy z nich jest szyty ręcznie. Choć niektórzy sądzą, że te projekty noszą celebryci, przywódcy polityczni czy ludzie z nieco zamożniejszych społeczeństw, nic bardziej mylnego. Przez ceny, suknie są poza zasięgiem nawet ludzi z wyższej klasy średniej. Ile zatem trzeba za nie zapłacić?
– Ceny projektów wysokiego krawiectwa owiane są tajemnicą, a zarówno domy mody, jak i klienci pozostają w tym aspekcie niezwykle dyskretni. Ceny zaczynają się od 10 tys. dolarów za bluzkę, od 100 tys. dolarów za sukienkę, a górna granica tak naprawdę nie istnieje. Wysoka cena projektów Haute Couture uzależniona jest – przede wszystkim – od unikatowości kreacji, a także od sposobu jej wytworzenia. W branży Haute Couture pracuje zaledwie 4,5 tys. osób na całym świecie. Klientek jest jedynie 200. Przy jednym unikatowym projekcie pracuje kilka, a nawet kilkanaście osób
– informuje Moliera2.
Kto w takim razie należy do klientek nabywających te kreacje? Otóż są to głównie multimiliarderki i arabskie księżniczki. Co ciekawe, w krajach arabskich wiele domów mody organizuje prywatne pokazy dla tamtejszych obywatelek w ich własnych posiadłościach, ze względu na ich ograniczone prawa społeczne. Wiadomo, że te kobiety traktują wysokie krawiectwo jako inwestycję. Christian Lacroix powiedział niegdyś: “Haute Couture powinno być zabawne, głupie i prawie nie do noszenia”. I poniekąd miał rację. Projektanci tworzący haute couture nie traktują bowiem mody jako coś użytkowego, a jako sztukę. Kolekcjonerki kupują zatem suknie niczym najsłynniejsze obrazy.
Przeczytaj również: Rośnie popyt na towary luksusowe. “Rynek już otrząsnął się z szoku wywołanego pandemią”
